Gestandaardiseerde vernissen

Van alle speciale vernissen zijn er veel vernissen die zijn geformuleerd om te voldoen aan een norm die geldt voor een land, Europa of internationaal. Normen zijn bindende wetten die de kenmerken en eigenschappen van een vernis regelen.

Er zijn er duizenden, die voortkomen uit kennis met betrekking tot een bepaald gebied (bijvoorbeeld: het milieu, de spoorwegwereld, de wetenschap van corrosie, en hun doel is het beschrijven en garanderen van de garantie van een kwaliteitsniveau. Wat moet een standaard lak minimaal hebben? Een voorbeeld: een M1- of M0-coating moet 30 minuten of 60 minuten brand kunnen weerstaan zonder te ontbranden.

In de voedingswereld mag een afwerking niet meer dan een bepaald niveau aan moleculen uitstoten of vrijgeven die schadelijk zijn voor de gezondheid, wanneer deze in contact komt met water of olie, of zelfs tijdens verhitting. . Op het gebied van corrosie vinden we het grootste aantal tests en weerstandsniveaus tegen agressieve omstandigheden van slecht weer of maritieme omgevingen, gerelateerd aan metalen.

Standaard vernis

De geldigheid van een product wordt bepaald door het uitvoeren van tests in een gespecialiseerd testlaboratorium, waarbij gebruik wordt gemaakt van een of meer tests, zoals onderdompeling in water, wrijven met alcohol, versnelde blootstelling aan UVS, blootstelling in een zoute mistkast... Bij succesvolle voltooiing Van deze tests wordt een testrapport opgesteld, dat de prestaties van het product garandeert. Dit rapport komt van het laboratorium of het bedrijf zelf dat het product vervaardigt, wanneer het intern is uitgerust met testmachines.

Het bedrijf moet daarom een standaardlak aan de gebruiker leveren, met een technische fiche en een document (PV) dat de goedkeuring van het product bevestigt. Goedgekeurde vernissen voldoen aan nauwkeurige normen die verwijzen naar de tekst van de wet. Deze tests zijn vaak 5 of 10 jaar geldig en moeten worden vernieuwd. Het is belangrijk om de toepassingsvoorwaarden te respecteren om te profiteren van de geldigheid van de vernis volgens zijn standaard. Een niet-brandbare M1-lak die op metaal is getest en gevalideerd, mag bijvoorbeeld niet op hout worden aangebracht.

Voedsel vernis

Er zijn twee soorten normen met betrekking tot voedselvernis: indirect contact of direct contact. Het tweede type is uiteraard veel restrictiever wat betreft de mate van migratie van schadelijke elementen, en ook wat betreft het aantal tests.
Voedselvernissen moeten ook aan tal van beperkingen voldoen, waaronder weerstand tegen koud of warm water, wassen, zuren en detergentia, enz.

M1 brandwerende lak

De brandwerende vernis m1 is tegenwoordig zeer bekend en is een transparante verfachtige coating, aangebracht als laatste laag op een bepaald oppervlak, die gedurende 30 minuten ontstekingsbestendig moet zijn. Tegenwoordig is deze standaard vervangen. Er zijn verschillende normen, afhankelijk van het vakgebied, die de prestaties van vernissen, de uitstoot van giftige dampen, hun deelname aan de verspreiding van de vlam en uiteraard hun weerstand bepalen.

Technische vernis
Specifieke beschermende vernis
Vernis met speciaal effect
Vernis op waterbasis
Getextureerde vernis